Je ontvluchtte je land van herkomst. Oorlog en onderdrukking. Je hoopt hier op een beter leven. Ondertussen deed je een asielaanvraag. Maar dat loopt niet zo vlot. Zoveel vragen, zoveel onzekerheid, zoveel stress. Ook mis je meer en meer je familie uit je eigen land. Je raakt dieper in de put.
Om je op weg te helpen, staan hieronder een aantal vragen:
- Waarom heb je een openbare blog, in plaats van een persoonlijk dagboek?
- Over welke onderwerpen zul je schrijven, denk je?
- Wie wil je bereiken via je blog?
- Als je heel het komende jaar blijft bloggen, wat hoop je daar dan mee te bereiken?
Niets van dit staat nog vast. Een van de leuke dingen van blogs is dat ze continu veranderen naarmate we leren, groeien en met elkaar communiceren, maar het is goed om te weten waar je bent begonnen en waarom je een blog hebt gemaakt. Door je doelen vast te stellen, krijg je misschien een paar goede ideeën voor berichten.
Geen idee hoe je moet beginnen? Noteer gewoon het eerste dat in je opkomt. Anne Lamott, schrijver van een boek, auteur van een geweldig boek over schrijven, zegt dat je jezelf toestemming moet geven om een ‘belabberde eerste versie’ te schrijven. Anne heeft een goed punt: begin gewoon met schrijven en maak je later pas zorgen over het verbeteren ervan.
Wanneer je er klaar voor bent om te publiceren, geef je je bericht drie tot vijf tags die de essentie van je blog beschrijven: schrijven, fotografie, fictie, opvoeden, eten, auto’s, films, sport … of wat dan ook. Met deze tags kunnen andere mensen die interesse hebben in je onderwerpen je vinden in de Reader. Kies voor ‘zerotohero’ als een van je tags, zodat andere nieuwe bloggers je ook kunnen vinden.